MarcinWSS:
Mój pogląd jest nieco inny - zawarłbym go raczej w stwierdzeniu - nie przesadzać i posuwać się do przodu małymi kroczkami (oswajając po drodze zarówno organy "władzy" jak i społeczeństwo ze zmieniającą się sytuacją), aby nie "przedobrzyć", co w efekcie zwykle prowadzi do efektu odmiennego niż założony. Po prostu widzę realia i również fakt, że ewentualne poparcie dla ułatwień w posiadaniu broni jest bardzo kruche - stąd trzeba ostrożnie jak na polu minowym, a nie na hurra jak szturm radzieckiej piechoty (bo zawsze mogą ich wykosić na czas niewykryte ckm-y).
We wspomnianej sprawie autora wątku - to najpierw usiłowałem ustalić fakty, a dopiero wysnuwać wnioski. Krytyka musi być konkretna, oparta na wiedzy, a nie na pohukiwaniu bo z krytyka musi różnić się od krytykanctwa.
Co do kwestii ilościowych broni to sprawa bynajmniej nie jest taka jasna i czytelna, jak się niektórym wydaje. Fakt, że ustawa o broni i amunicji nie limituje ilości, wcale tak naprawdę jasno nie oznacza, że przy wydawaniu decyzji administracyjnej nie należy rozpatrywać tej kwestii. Zapisu mówiącego o braku ograniczeń ilościowych nie ma, nie ma tylko zapisu, że takowe ograniczenie jest. Ustawa mówi jasno kiedy występuje ważna przyczyna do wydania zezwolenia na broń sportową, a na temat ilości w ogóle się nie wypowiada. Oczywiście wyjściem z sytuacji byłoby stwierdzenie, że pozwolenie wydaje się na dany rodzaj broni bez ograniczenia ilościowego (przy okazji w sposób jasny wskazywałoby, że nie ma nijakiego ograniczenia ilości) - ale takiego zapisu nie ma. Powstaje więc problem i pytanie czy należy wydawać zezwolenia na dowolną ilość broni, limitowaną tylko liczbą wpisaną we wniosku przez składającego dokumenty. Czy jednak jakieś zasady logiki w tym zakresie w postępowaniu administracyjnym należy zachować. A jak należy - to w jaki sposób do tego podchodzić? Stąd różne metody ustalania okoliczności przy decyzjach administracyjnych. I moim zdaniem "krzyk" nic tutaj nie da, bo nikt go nie słucha (przeciętny człowiek ma głęboko gdzieś problemy kogoś z ilością broni sportowej) - trzeba osiągnąć jakiś stan równowagi tak aby nie stanowiło problemu uzyskanie rozsądnej ilości broni, a jednocześnie nie było absurdów w stylu kilkudziesięciu egzemplarzy, bo raczej trudno uzasadnić to sportem, nawet w najbardziej rekreacyjnej formie. Trzeba dokonać właściwego rozpoznania i osiągnąć w tych sprawach jakiś rozsądny poziom - bez przegięć w obie strony.
Co do wspomnianej tutaj sprawy założyciela wątku to też jeszcze nie do końca wszystko jest jasne,
choć faktycznie powoli wygląda, że cała sprawa może nie do końca być właściwym prowadzeniem postępowania administracyjnego. Niestety trzeba by do tego znać treść wszystkich występujących w niej dokumentów, pochodzących od obu stron. Prawdę powiedziawszy gdybym był sprawą zainteresowany to starałbym się rozegrać to inaczej aby otrzymać co chcę - ale to już "nie mój cyrk i nie moje małpy". W paru kwestiach poszedłbym inną drogą i temu WPA byłoby bardzo "pod górę" z ewentualną odmową.
Co do wspomnianej przez Ciebie sytuacji, że "był czas dyskusji, dywagacji i tworzenia prawa" a teraz jest koniec, to też moim zdaniem i jak widać nie jest do końca tak. Tworzenie prawa jest procesem ciągłym, niestety u nas to tworzenie wygląda jak wygląda, jest to chaotyczne i na zasadzie co komu uda się wyrwać oraz przy okazji generuje sporą ilość błędów i niedomówień. Jak widać w sposób bardzo prosty można pewne sprawy z punktu widzenia "władzy" niekorzystne "wyprostować" - przykład: krótka broń myśliwska. Jak widać teraz szykują się kolejne zmiany w prawie - i problem polega na tym, że dość trudno będzie moim zdaniem sprawę tego faktycznego ograniczenia (choć zakamuflowanego) do 10szt. "odbić".
Wnioskujący zmiany mają po swojej stronie przykłady absurdalnych żądań ilościowych, a jednocześnie stosują metodę "dobrego wujka", że przecież nie mają nic przeciwko kilku sztukom, a wręcz nie chcą by ich o chęć powrotu do uznaniowości "oskarżano", a ta obecna "zła sytuacja" wbrew ich woli robi z nich tych złych. Niestety piłeczka jest teraz po ich stronie i teraz trzeba się zastanowić jak ją odbić (realnie), a jednocześnie czy może się zgodzić i uzyskać coś w zamian (bo jeszcze wiele do zrobienia w tej materii). To moim zdaniem tera trzeba to "taktycznie" rozegrać. Samo wyrażanie oburzenia i "ujadanie" (nie moje określenie) są równie skuteczne jak bełkot JKM - trzeba to dobrze i sensem rozegrać.
SP7 - a możesz sobie ujadać (sam doskonale się określiłeś), tyle że masz w tym zakresie jeden problem. O ile w sprawie ACTA masz generalnie ogół społeczeństwa, który w mniejszym lub większym stopniu zostanie tym dotknięty - to w przypadku broni palnej po pierwsze interesuje to stosunkowo małą grupę ludzi, a po drugie spory procent społeczeństwa jeśli nie jest nawet dostępowi do broni niechętny, to przynajmniej z żaden sposób Twoich dążeń nie popiera, zachowuje się dużą rezerwą do jakikolwiek zmian w kierunku ułatwień w dostępie do broni.
WRACAJĄC DO TEMATU ...
mateusz kurowski - czy ja dobrze rozumiem, że sprawa o te 7 sztuk sportowej i te 10 sztuk kolekcjonerskiej to jedno postępowania administracyjne? Nie wiem czy to akurat najkorzystniejsze bo przeciąganie kwestii wyjaśniania tego "stowarzyszenia kolekcjonerskiego" będzie wpływało na kwestie decyzji na sportową. Mam wątpliwości czy dokonałeś słusznego wyboru obierając taką drogę.
mateusz kurowski pisze:I powtarzam jeszcze raz dla Pani Anny z KWP WPA w Katowicach, nie ma żadnego znaczenia czy ktoś złożył podanie na 2 sztuki, 5 sztuk, 10 czy 20. I tak zawsze żąda komunikatów z zawodów, jakim prawem? Skoro są one nie wymienione w UoBiA jako ważna przyczyna?
Znaczy co wydaje bez problemu tylko na jedną sztukę, bo tutaj nie musi nikt uzasadniać ilości?
