Byłyby inne, na przykład nie byłoby tak charakterystycznego "słupa" pośrodku wielu kraterów. Poczytaj tu https://en.wikipedia.org/wiki/Meteor_Crater to najlepiej zachowany krater na Ziemi, ciało które go wybiło było 2-3 razy większe od Czelabińska z tym że to był meteoryt żelazowo-niklowy, czyli o dużej gęstości - to ciało już nie wyhamowało jak należy w atmosferze a szacują go na kilka Mt TNT. Czelabińsk był niebezpiecznie blisko tej masy, na szczęście wszedł też bardzo płasko. Z ciała, które wybiło ten krater prawie nic nie zostało, wszystko wyparowało - znajduje się owszem do dziś małe meteoryty dookoła, ale to jest może promil promila tego co walnęło.
Byłaby eksplozja. Powietrze zamieniłoby się na plazmę. Liczenie głupiego Jasia, bo nie wiem, jakie ciepło właściwe ma plazma albo jakie ciśnienie by panowało w tym metrze sześciennym pod koniec grzania i jak ten metr utrzymać w kupie przez sekundę, ale metr sześcienny powietrza przy ziemi to z niewielkim zaokrągleniem kilogram powietrza. Ciepło właściwe powietrza to z niewielkim zaokrągleniem 1000Jkg/K. Skoro 100 mln kelwinów to wychodzi jedynka z jedenastoma zerami dżuli. Czyli 1*10^11 J. Równoważnik trotylowy tony TNT to dla równego rachunku 4*10^9 J, z czego wychodzi, że byłoby to równoważne ze zdetonowaniem 25 ton TNT. Przy czym takie liczenie to głupota, bo uzyskanie temperatury 100 mln K jest możliwe tylko w reakcji termojądrowej, jądro Słońca się chowa
. Z drugiej strony byłaby to dość ślamazarna eksplozja (trotyl, nie mówiąc o bombie nuklearnej, zdetonowałby w ułamku sekundy).PS. takie temperatury pioko uzyskuje się strzelając laserami do ampułek wypełnionych deuterem w celu wywołania syntezy termojądrowej. Amerykańce zbudowały do tego cały instytut, który ma malowniczą nazwę "Zakład Narodowego Zapłonu" (National Ignition Facility)
.