Pociski kumulacyjne i PPK

Rakietowa i lufowa oraz amunicja

Moderator: Moderatorzy

Wiadomość
Autor
Tarnow_A
Posty: 613
Rejestracja: 3 grudnia 2018, 11:52

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#91 Post autor: Tarnow_A » 17 grudnia 2019, 07:11

Sądzę że istotna jest też składowa prędkości. I wypadkowa pewnie da jakiś kąt koło 5 stopni. Nie sądzę też by przesunięcie srodka ciężkosci było jakieś istotne. Zakładając że nawet masa paliwa to 50%, to szacuję że przesunięcie środka ciężkosci wzdłuż osi przesunie się max 5% w kierunku celu.

Ale pewnie się mylę, trzeba by jakiś przykład policzyć - choć z grubsza określić gdzie jest środek z paliwem i środek bez paliwa.

maziek pisze:
16 grudnia 2019, 19:10
Raczej od-do a nie minus. Natomiast ja tego i tak nie rozumiem, bo jak coś ma składową ciągu pionową 5 g to znaczy, że działa na to coś przyspieszenie 4x większe od ziemskiego skierowane ku górze, czyli po pierwszej sekundzie od wystrzelenia wznosi się to na 20 m, w drugiej na 80, w trzeciej na 180 itd - a to raczej powinno lecieć mniej więcej poziomo, więc przyspieszenie pionowe łączne od siły nośnej i składowej pionowej ciągu powinno być ok. 1g. Może to g znaczy co innego.
Małymi krokami - wielkie cele osiagaj.

Tarnow_A
Posty: 613
Rejestracja: 3 grudnia 2018, 11:52

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#92 Post autor: Tarnow_A » 20 grudnia 2019, 12:51

Wyznaczanie środka ciężkości na przykładzie geometrii pocisku M829 znalezionego w sieci.

Istnieje kilka sposobów na wyznaczenie środka ciężkości. Oś obrotu pocisku przyjmuję jako X, Początek osi współrzędnej X na wierzchołku stożka pocisku. Podzieliłem zarys geometrii na 6 segmentów - stateczników nie uwzględniam.

Jako że pocisk ma symetrię osiową druga współrzędna ma wartość 0.

Obliczenie pola powierzchni trójkąta: P = 0,5 * 105,5 [mm] * 13,5 [mm] = 712,1 [ mm^2 ]

Wg. współrzędnych kartezjańskich:

A = ( 0 , 0 )
B - ( 105,5 ; 13,5 )

tg = 13,5 / 105,5 = 0,127 co daje kąt nachylenia ~ 7 stopni.

Teraz korzystając z układów równań można wyznaczyć równanie prostej przechodzącej przez punkt A i B.

Resztę dopiszę później bo teraz mi się nie chce .... :-D
Nie masz wymaganych uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego posta.
Małymi krokami - wielkie cele osiagaj.

Tarnow_A
Posty: 613
Rejestracja: 3 grudnia 2018, 11:52

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#93 Post autor: Tarnow_A » 20 grudnia 2019, 13:34

W zaokrągleniu liczyłem te pola powierzchni....
Nie masz wymaganych uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego posta.
Małymi krokami - wielkie cele osiagaj.

Awatar użytkownika
maziek
Posty: 9186
Rejestracja: 9 września 2006, 22:46

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#94 Post autor: maziek » 21 grudnia 2019, 15:15

Liczysz figurę płaską jako zamiennik trójwymiarowej - a to prowadzi przeważnie do błędów - stożek np. ma środek geometryczny w 1/4 wysokości, a trójkąt równoboczny będący jego przekrojem osiowym w 1/3. Po drugie to jest właśnie środek geometryczny a nie środek ciężkości, chyba, że całą figura jest wykonana z materiału o identycznej gęstości, wtedy te środki się pokrywają - ale w wypadku pocisku rakietowego masz materiały o bardzo różnej gęstości.
ukłony...

Awatar użytkownika
maziek
Posty: 9186
Rejestracja: 9 września 2006, 22:46

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#95 Post autor: maziek » 22 grudnia 2019, 08:58

PS - i jeszcze, rzuciłem okiem na Twoją wyliczenia bo zauważyłem, że licząc pole trójkąta poprzez całkowanie (po co, na Boga ;) ?) wyszła Ci nieprawidłowa wartość. Pole trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych 105,5 i 13,5 wynosi 712,125 - a Tobie po scałkowaniu wychodzi 706,77, co daje błąd prawie 1%, wydaje się to niewiele - ale jest raczej niewybaczalnie dużo jak na porządne obliczenia z danymi do 3 miejsc po przecinku. Myślałem, że coś z całkowaniem nie tak, choć musiałem w tym celu zruszyć 40-letnie pokłady kurzu na mózgownicy - ale całkowanie jest OK, poza tym, że w pierwszym nawiasie po całce powinno być tylko raz 0,127*x^2/2 i potem kreska pionowa (przedział) od 0 do 105,5 (funkcja scałkowana F|przedział a-b = F(b) - F(a). Błąd zapisu jest.

Natomiast 13,5/105,5=0,127962... - więc jeśli zaokrąglasz do trzeciego miejsca to powinno być 0,128 a nie 0,127. Wstawiając 0,128 do Twojego całkowania wychodzi 712,336 - co już znacznie lepiej się zgadza z rzeczywistym polem 712,125, choć nadal jest niedokładne (błąd 0,03%). Niestety rozwinięcie dziesiętne ułamka 13,5/105,5 jest nieskończone, więc jakbyś nie skracał ZAWSZE dostaniesz wynik niedokładny i z tyloma miejscami po przecinku, ile wstawisz. W przeciwieństwie do tego pole trójkąta ze wzoru 2h*s wynosi DOKŁADNIE 712,125 i jest eleganckim ułamkiem dziesiętnym skończonym z tylko 3 cyframi różnymi od zera po przecinku. To taka dygresyjka, że nie zawsze trzeba wytaczać armatę, kiedy wystarczy wiatrówka ;) .
ukłony...

Tarnow_A
Posty: 613
Rejestracja: 3 grudnia 2018, 11:52

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#96 Post autor: Tarnow_A » 23 grudnia 2019, 07:02

Założyłem upraszczająco że całość jest wykonana z tego samego materiału.

Nie zwróciłem uwagi na to. Sądziłem że skoro figurą tworzącą stożek jest trójkąt prostokątny to mogę to zastosować. Nie liczyłem nigdy środka geometrycznego brył. Jak to robić?
maziek pisze:
21 grudnia 2019, 15:15
Liczysz figurę płaską jako zamiennik trójwymiarowej - a to prowadzi przeważnie do błędów - stożek np. ma środek geometryczny w 1/4 wysokości, a trójkąt równoboczny będący jego przekrojem osiowym w 1/3. Po drugie to jest właśnie środek geometryczny a nie środek ciężkości, chyba, że całą figura jest wykonana z materiału o identycznej gęstości, wtedy te środki się pokrywają - ale w wypadku pocisku rakietowego masz materiały o bardzo różnej gęstości.
Małymi krokami - wielkie cele osiagaj.

Tarnow_A
Posty: 613
Rejestracja: 3 grudnia 2018, 11:52

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#97 Post autor: Tarnow_A » 23 grudnia 2019, 07:11

Korzystałem z całkowania bo od studiów ( 13 lat :-D ) nigdy nie miałem potrzeby coś liczyć w ten sposób. Więc żeby do czegokolwiek to użyć wybrałem ten przykład ( i całkiem nie zapomnieć szlachetnej sztuki całkowania funkcji prostych). Pokazuje to też różne metody na zrobienie tego samego. Rzeczywiście dokładność rozwinięcia dziesiętnego może być problematycznym. Jednak ja ( szumnie mówiąc ) aspirowałem tylko do wyznaczenia zgrubsza tej wartości( i tak nie mam dokładnych danych o geometrii - a rysunek z sieci i tak wskazuje gdzie ten środek powinien być) .

Innym i dużo ciekawszym jest jak wyznaczać te funkcje i skąd je "wziąć".

Niemniej doliczę resztę i porównam czy mnie się zgrubsza zgadza z tym co rysunek podaje.

Jestem otwarty na konstruktywną krytykę i uwagi.
maziek pisze:
22 grudnia 2019, 08:58
PS - i jeszcze, rzuciłem okiem na Twoją wyliczenia bo zauważyłem, że licząc pole trójkąta poprzez całkowanie (po co, na Boga ;) ?) wyszła Ci nieprawidłowa wartość. Pole trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych 105,5 i 13,5 wynosi 712,125 - a Tobie po scałkowaniu wychodzi 706,77, co daje błąd prawie 1%, wydaje się to niewiele - ale jest raczej niewybaczalnie dużo jak na porządne obliczenia z danymi do 3 miejsc po przecinku. Myślałem, że coś z całkowaniem nie tak, choć musiałem w tym celu zruszyć 40-letnie pokłady kurzu na mózgownicy - ale całkowanie jest OK, poza tym, że w pierwszym nawiasie po całce powinno być tylko raz 0,127*x^2/2 i potem kreska pionowa (przedział) od 0 do 105,5 (funkcja scałkowana F|przedział a-b = F(b) - F(a). Błąd zapisu jest.

Natomiast 13,5/105,5=0,127962... - więc jeśli zaokrąglasz do trzeciego miejsca to powinno być 0,128 a nie 0,127. Wstawiając 0,128 do Twojego całkowania wychodzi 712,336 - co już znacznie lepiej się zgadza z rzeczywistym polem 712,125, choć nadal jest niedokładne (błąd 0,03%). Niestety rozwinięcie dziesiętne ułamka 13,5/105,5 jest nieskończone, więc jakbyś nie skracał ZAWSZE dostaniesz wynik niedokładny i z tyloma miejscami po przecinku, ile wstawisz. W przeciwieństwie do tego pole trójkąta ze wzoru 2h*s wynosi DOKŁADNIE 712,125 i jest eleganckim ułamkiem dziesiętnym skończonym z tylko 3 cyframi różnymi od zera po przecinku. To taka dygresyjka, że nie zawsze trzeba wytaczać armatę, kiedy wystarczy wiatrówka ;) .
Małymi krokami - wielkie cele osiagaj.

Awatar użytkownika
maziek
Posty: 9186
Rejestracja: 9 września 2006, 22:46

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#98 Post autor: maziek » 23 grudnia 2019, 10:02

Ogólnie policzenie środka ciężkości to jest podział bryły na elementy, dla których środek ciężkości łatwo policzyć (sześciany. prostopadłościany, walce kule itd.) i które są jednorodne pod względem gęstości - a następnie znalezienie punktu, wobec którego momenty od mas wszystkich tych brył znoszą się - suma m(i)*r(i)=0, gdzie m(i) masa danego fragmentu i, r(i) odległość jego środka ciężkości od szukanego punktu. W punkcie tym moment będzie zero, a więc nie wystąpi obrót, jeśli bryłę w tym punkcie swobodnie podeprzeć. W przypadku brył krzywoliniowych niezłożonych z brył prostych trzeba te bryły "próbkować" - coś jak próba możliwie najwierniejszego odtworzenia powiedzmy nadwozia samochodu z klocków lego 1:1.

Jak weźmiesz stożek to łatwo sobie uzmysłowić, dla czego środek bryły jest w innym miejscu, niż środek trójkąta będącego jego przekrojem osiowym. Jak potniesz stożek na trójkąty równoległe do osi, to dostaniesz trójkąt największy, będący przekrojem osiowym i szereg coraz mniejszych trójkątów po obu stronach, z których wymiary skrajnych dwóch będą, zależnie od ilości plasterków, dążyły do zera. Wszystkie te trójkąty mają podstawę w tym samym miejscu i środek ciężkości w 1/3 wysokości - ale ponieważ są coraz mniejsze, to dla skrajnych trójkątów ich środek ciężkości przesuwa się coraz bardziej ku ich podstawom - więc środek ciężkości stożka nie może być w 1/3, tylko bliżej podstawy.
ukłony...

aldrin
Posty: 422
Rejestracja: 28 lipca 2008, 15:20

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#99 Post autor: aldrin » 23 grudnia 2019, 16:58

Jak weźmiesz stożek to łatwo sobie uzmysłowić, dla czego środek bryły jest w innym miejscu, niż środek trójkąta będącego jego przekrojem osiowym. Jak potniesz stożek na trójkąty równoległe do osi, to dostaniesz trójkąt największy, będący przekrojem osiowym i szereg coraz mniejszych trójkątów po obu stronach, z których wymiary skrajnych dwóch będą, zależnie od ilości plasterków, dążyły do zera.
Przekroje równoległe do osi nie będą trójkątami tylko hiperbolami. W przypadku stożka jedynie przy płaszczyźnie przechodzącej przez wierzchołek przekrój będzie trójkątem.

Awatar użytkownika
maziek
Posty: 9186
Rejestracja: 9 września 2006, 22:46

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#100 Post autor: maziek » 23 grudnia 2019, 17:10

Oczywiście słusznie, chodziło mi o ideę. Hiperbole to już zaciemniają do spodu :) .

PS tak mi się przypomniało a propos tych "klocków Lego" - tak wygląda aproksymacja półsfery ze skrzynek trotylu o łącznej masie 500 "krótkich ton", tu ukłon w stronę imperialnych czy postimperialnych jednostek masy, ale wiele się to nie różni, naszych ton było jakieś 450. Eksperyment "Sailor hat".

Obrazek
ukłony...

Awatar użytkownika
Okruch
Posty: 1550
Rejestracja: 20 listopada 2009, 13:33
Lokalizacja: Tarnów, Małopolska

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#101 Post autor: Okruch » 4 stycznia 2020, 09:25

Wygląda jak Gwiazda Śmierci w powijakach. Do czego to miało służyć?
Dziesiątek
Okruch

Awatar użytkownika
waliza
Site Admin
Posty: 9663
Rejestracja: 30 marca 2004, 21:28
Lokalizacja: Teneryfa, albo inna wyspa z taka samą flagą
Kontakt:

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#102 Post autor: waliza » 4 stycznia 2020, 09:40

Symulacja testu nuklearnego w wersji budżetowej.
nie chcę mieć racji, szukam prawdy/ Baikal 27/ Weatherby PA08/ Hatsan Escort Magnum.

Awatar użytkownika
waliza
Site Admin
Posty: 9663
Rejestracja: 30 marca 2004, 21:28
Lokalizacja: Teneryfa, albo inna wyspa z taka samą flagą
Kontakt:

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#103 Post autor: waliza » 4 stycznia 2020, 10:05

nie chcę mieć racji, szukam prawdy/ Baikal 27/ Weatherby PA08/ Hatsan Escort Magnum.

Awatar użytkownika
maziek
Posty: 9186
Rejestracja: 9 września 2006, 22:46

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#104 Post autor: maziek » 4 stycznia 2020, 10:30

Budżetowej nie budżetowej, chodziło im tylko o aspekt fali uderzeniowej, więc dość logicznie wyeliminowali inne "drobne" :) niedogodności (jak promieniowanie termiczne i przenikliwe, opad promieniotwórczy i impuls e-m). Zdetonowano to w celu wytworzenia fali uderzeniowej odpowiadającej 1kT wybuchowi nuklearnemu aby zbadać wpływu fali uderzeniowej na znajdujące się blisko okręty. Pozostała po tym wielce sympatyczna dziura w ziemi na oko o średnicy ze 100 m i sądząc po zbliżeniach całkiem głęboka, rzekłbym półsferyczna :) - niestety na Google Maps akurat precyzyjnie w tym i tylko w tym miejscu są chmury pokrywające dokładnie to miejsce :) - ale widać na Google Earth na starszych zdjęciach.
https://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Sailor_Hat
Obrazek
Obrazek
Obrazek
ukłony...

Awatar użytkownika
AKMSN
Posty: 2468
Rejestracja: 29 maja 2007, 21:35
Kontakt:

Re: Pociski kumulacyjne i PPK

#105 Post autor: AKMSN » 20 czerwca 2021, 15:36

Takie coś znalazłem- link. Zdziwiło mnie że warunki atmosferyczne mogę mieć tak duże znaczenie w przypadku nowoczesnego PPK. Dodam że autor komentarza ma sporą wiedzę, a i chyba pisze artykuły do Nowej Techniki Wojskowej.
Jeśli interesujesz się uzbrojeniem wejdź na Milimoto

ODPOWIEDZ