#246
Post
autor: Wesley » 1 października 2011, 02:20
Konstrukcja Visa zaczerpnieta z Wielkiej Encyklopedii Uzbrojenia:
" Szkielet jest monolityczną konstrukcją dwuścienną (wykonaną metodą obróbki skrawaniem), zawierającą chwyt (w kształcie pudełka), część prowadzącą, zakończoną korytkiem, i kabłąk do osłony języka spustowego. Wewnątrz chwytu znajduje się gniazdo magazynkowe oraz oddzielona od niego podłużną przegrodą - komora tylna.
Przegroda ma w dolnej części wycięcie ustalające położenie zaczepu sprężyny spustowej. Na wewnętrznej powierzchni ścianek gniazda magazynkowego znajdują się prowadnice do szyny spustowej. Górna część gniazda magazynkowego przechodzi na wysokości kabłąka w gniazdo spustowe [do języka spustowego]. Komora tylna ma wewnątrz pionowe prowadnice do obsady sprężyny kurkowej.
Nad obsadą jest umieszczony bezpiecznik chwytowy. Ponadto komora tylna zawiera: przerywacz, zaczep kurkowy, kurek z dźwignią i sprężynę spustową. Krawędzie części prowadzącej szkieletu stanowią prowadnice, po których przesuwa się zamek. Na górnej ściance szkieletu (w pobliżu okna do główki przerywacza) jest umieszczony wyrzutnik w postaci pionowej płytki. Korytko pełni funkcję osłony mechanizmu powrotnego. Ma ono wewnątrz próg pierścieniowy, ograniczający ruch zamka do tyłu. Tylna część korytka przechodzi w gniazdo ryglowe, zawierające płask (ustalający położenie tylnej części lufy po zaryglowaniu), skos ryglujący i odryglowujący oraz wspornik oporowy z wycięciem, na którym tylna część lufy zatrzymuje się po odryglowaniu. Górna część wspornika (od strony gniazda magazynkowego) ma ześlizg ułatwiający dosyłanie nabojów. W ściankach szkieletu rozmieszczone są otwory do osadzania osi: zatrzasku zamkowego, zaczepu kurkowego, kurka, zaczepu zamkowego i osady sprężyny kurkowej, otwory gwintowane do gniazd (służących do mocowania nakładek chwytu) oraz gniazdo do zatrzasku magazynkowego. Na lewej ściance szkieletu jest prostokątne wycięcie na zaczep zatrzasku zamkowego i podłużne (z dwoma wgłębieniami) - ustalające położenie zaczepu zamkowego.
Lufa ma w tylnej części zgrubienie cylindryczne, zaopatrzone w dwa rygle pierścieniowe, umieszczone na grzbiecie zgrubienia, tuż przed komorą nabojową, oraz ogon, umieszczony na dole, bezpośrednio przy wlocie lufy. Ogon zawiera płask, skos ryglujący i odryglowujący oraz gniazdo do zatrzasku zamkowego. W położeniu zaryglowanym płask ogona lufy opiera się na płasku gniazda ryglowego szkieletu, ustalając położenie tylnej części lufy. Gniazdo ogona opiera się w przednim skrajnym położeniu na osi zatrzasku zamkowego, ograniczając ruch lufy i zaryglowanego zamka do przodu. Tylne ścięcie lufy ma wycięcie do pazura wyciągu, występ i ześlizg. Występ ustala położenie tylnej części lufy po zaryglowaniu. Ześlizg ułatwia wprowadzenie naboju do komory nabojowej. Część prowadząca przewodu lufy jest bruzdowana; ma sześć bruzd prawoskrętnych.
Zamek ma kształt wydłużonego korytka, które zamyka od góry część prowadzącą szkieletu. Przednia część zamka stanowi komorę lufową, tylna - spełnia funkcję trzona zamka. Przednia część komory jest wyposażona w łożysko do prowadzenia wylotowej części lufy w czasie odrzutu i powrotu, tylna część zawiera pierścieniowe opory ryglowe i okno do wyrzucania łusek. Pod łożyskiem jest umieszczona prowadnica sprężyny powrotnej. Tylna krawędź prowadnicy ogranicza ruch zamka do tyłu (po oparciu o próg pierścieniowy korytka szkieletu). Trzon ma w przedniej części czółko, występ ustalający położenie lufy po zaryglowaniu, gniazdo wyciągu i występ dosyłający, z tyłu - gniazdo opory iglicznej, od spodu - powierzchnię dolną z podłużnym wycięciem na wyrzutnik oraz gniazdem na główkę przerywacza oraz oś i ramiona zwalniacza kurka, wewnątrz - przewód igliczny i gniazdo wyciągu. Na wewnętrznej powierzchni ścianek bocznych zamka znajdują się prowadnice (do przemieszczania zamka w prowadnicach szkieletu), a na jego grzbiecie - przyrządy celownicze: stała muszka i wymienna szczerbinka. Na lewej ściance zamka są
wycięcia: półokrągłe - do osi zatrzasku zamkowego, trapezowe - na zaczep zatrzasku zamkowego, prostokątne - na zaczep zamkowy oraz wycięcie do gniazda zwalniacza kurkowego.
Magazynek jest wyposażony w pudełko, dno (przyłączone do pudełka dwoma kołkami) i donośnik ze sprężyną. Pudełko w górnej części ma właz nabojowy i wycięcie do występu ramienia zatrzasku zamkowego, na prawej i lewej ściance - po siedem otworków kontrolnych (do ustalania liczby nabojów), a na prawej ściance - prostokątne wycięcie do zatrzasku magazynkowego.
Donośnik w lewej górnej części zawiera wyprofilowane gniazdo do podnoszenia ramienia zatrzasku zamkowego.
Mechanizm powrotny zawiera sprężynę powrotną, nałożoną na żerdź, utrzymywaną w stanie wstępnego napięcia między swobodnie osadzonym (na żerdzi) pierścieniem oporowym i stopą. Stopa ma trzpień umieszczony teleskopowo w gnieździe żerdzi (wraz ze sprężynką) zabezpieczony przed wypadaniem przetyczką. Mechanizm powrotny znajduje się pod lufą Iz jednej strony jest utrzymywany pierścieniem oporowym w prowadnicy sprężyny powrotnej, z drugiej - stopą na osi zatrzasku zamkowego. Podczas ściskania i rozprężania sprężyny powrotnej (odrzut i powrót zamka) przenosi ona nacisk na zamek za pośrednictwem pierścienia oporowego, ślizgającego się po zewnętrznej powierzchni żerdzi.
Mechanizm spustowy służy do utrzymywania mechanizmu uderzeniowego w stanie napiętym, wyzwalania go do oddania strzału, rozłączania po każdym strzale łańcucha spustowego (język spustowy, szyna spustowa, przerywacz, zaczep kurkowy, kurek) i ponownego jego połączenia po zwolnieniu języka spustowego. Elementem rozłączającym łańcuch spustowy jest przerywacz, który spełnia także funkcję bezpiecznika przed przedwczesnym wystrzałem. Ponadto w skład mechanizmu spustowego wchodzą: spust, zaczep kurkowy i sprężyna spustowa. Spust zawiera w przedniej części język spustowy, w tylnej - szynę spustową. Szyna ma piętę do współpracy ze stopą przerywacza i ramieniem bezpiecznika chwytowego oraz dwa ramiona, na których jest osadzona suwliwie w prowadnicach gniazda magazynkowego chwytu. Ruch spustu do przodu ograniczają powierzchnie oporowe prowadnic szyny spustowej, do tyłu - zatrzask magazynkowy.
Zaczep kurkowy służy do utrzymywania kurka w położeniu napiętym (na zębie kurka) lub w położeniu bezpieczeństwa (na zębie bezpieczeństwa kurka). Jest zamocowany obrotowo na osi, razem z przerywaczem. Wewnątrz zaczep ma gniazdo do ucha przerywacza, u góry - ząb do utrzymywania kurka i skosy do współpracy z dolną częścią główki przerywacza, u dołu - występ do stopy przerywacza i sprężyny spustowej. Sprężyna spustowa (płaska, o trzech ramionach) jest swoim zaczepem utrzymywana w wycięciu ustalającym przegrody komory tylnej chwytu i blokowana osadą sprężyny kurkowej. Lewe (najdłuższe) ramię naciska na lewy dolny występ zaczepu kurkowego, powodując, że ząb zaczepu przylega do powierzchni czołowej kadłuba kurka (gotowy do zablokowania kurka w położeniu zabezpieczonym lub napiętym). Prawe ramię sprężyny działa na krzywkę samonastawnego bezpiecznika chwytowego i odchyla go od chwytu, ustawiając w pozycji zabezpieczonej. Środkowe ramię sprężyny naciska na skos stopy przerywacza, przesuwa go do położenia górnego i jednocześnie oddziałuje na piętę szyny spustowej, utrzymując stopę przerywacza i spust w przednim skrajnym położeniu. Przerywacz zawiera główkę, stopę i ucho, za pomocą którego jest zamocowany na osi zaczepu kurkowego. Ucho ma kształt zbliżony do okręgu o średnicy wewnętrznej od 2,5 do 3 razy większej od średnicy osi zaczepu kurkowego.
Przerywacz może się przemieszczać względem osi zaczepu (w granicach średnicy wewnętrznej ucha) i zajmować jedno z trzech położeń: górne, środkowe lub dolne. Pod wpływem sprężyny spustowej jest on utrzymywany w położeniu górnym. Wówczas główka przerywacza wystaje z okna górnej ścianki szkieletu, a stopa ustawia się przed dolnymi występami zaczepu kurkowego. Łańcuch spustowy jest połączony, naciśnięcie języka spustowego wyzwala kurek. Do położenia środkowego przerywacz jest sprowadzany po wciśnięciu jego główki przez powierzchnię dolną trzona przemieszczającego się zamka. W tym położeniu stopa przerywacza znajduje się poniżej występów dolnych zaczepu kurkowego i łańcuch spustowy jest rozłączony. Gdy zamek wraca do przedniego skrajnego położenia, wówczas gniazdo na główkę przerywacza (usytuowane w trzonie zamka) ustawia się nad jego główką. Jest to zabezpieczenie przed przedwczesnym odpaleniem, gdy zamek nie jest jeszcze zamknięty i zaryglowany. Po zwolnieniu spustu przerywacz pod działaniem sprężyny spustowej obraca się (jego stopa przemieszcza się przed występy zaczepu kurkowego), a następnie przesuwa do górnego położenia, łącząc ponownie łańcuch spustowy. Przerywacz zajmuje położenie dolne po naciśnięciu zwalniacza kurkowego, który pod wpływem nacisku swojego dłuższego ramienia oddziałuje na główkę przerywacza. Wówczas przerywacz dolną częścią główki oddziałuje na skosy zaczepu kurkowego, obraca zaczep wokół osi i zwalnia kurek. Nie powoduje to odpalenia, ponieważ zwalniacz kurkowy drugim ramieniem wsuwa iglicę do przewodu iglicznego. Mechanizm uderzeniowy składa się z kurka, sprężyny kurkowej, iglicy, sprężyny iglicznej i opory iglicznej. Kurek jest osadzony obrotowo na osi, w górnej części szkieletu. Zawiera cylindryczny trzon z główką uderzeniową oraz dźwignię kurkową, zamocowaną obrotowo na osi w wycięciu trzona. Trzon ma otwór do osi kurka, mimośrodowo usytuowany otwór do osi dźwigni kurkowej, a na powierzchni czołowej - ząb kurka, ząb bezpieczeństwa oraz krawędź napinającą do współpracy z oporą igliczną. Ząb bezpieczeństwa (w odróżnieniu od zęba kurka) ma wydłużone krawędzie, które uniemożliwiają jego rozłączenie z zaczepem kurka przez jego obrót pod wpływem naciśnięcia języka spustowego. Zwolnienie kurka z zęba bezpieczeństwa wymaga odciągnięcia ramienia kurka do tyłu. Główka ma płask do uderzania w iglicę, powierzchnię radełkowaną do ułatwienia napinania i otwór.
Dźwignia kurkowa opiera się swoim ramieniem o tłoczek sprężyny kurkowej. Sprężyna kurkowa spełnia funkcję sprężyny uderzeniowej. Jest umieszczona w gnieździe osady sprężyny kurkowej wraz z tłoczkiem i kołkiem, utrzymującym wstępne napięcie sprężyny. Iglica ze sprężyną igliczną jest umieszczona w przewodzie iglicznym trzona zamka i zabezpieczona przed wypadnięciem oporą igliczną. Ma ona w tylnej części główkę z wycięciem do krótszego ramienia zwalniacza kurkowego. Pod działaniem sprężyny iglica wystaje poza opon igliczną, lecz może być wsunięta całkowicie do przewodu iglicznego przez zwalniacz kurkowy (jedno z zabezpieczeń przed przypadkowym wystrzałem).
Zatrzask zamkowy służy do połączenia zamka ze szkieletem i zatrzymania zamka w tylnym położeniu, gdy w magazynku nie ma nabojów. Umożliwia kontynuowanie strzelania (po zmianie magazynka) bez konieczności ręcznego odciągania zamka. Zatrzask składa się z osi i ramienia. Oś stanowi oparcie dla stopy mechanizmu powrotnego i gniazda ogona lufy, ograniczając ruch lufy z zaryglowanym zamkiem w przednim skrajnym położeniu. Jest umieszczona w otworach ścianek bocznych szkieletu i zabezpieczona przed wypadaniem występem utrzymywanym przez wewnętrzną krawędź lewej ścianki zamka. Na osi znajduje się skośne ścięcie, na którym opiera się stopa mechanizmu powrotnego. Ramię zatrzasku jest umieszczone na lewej ściance szkieletu. Ma ono występ, który po wystrzeleniu ostatniego naboju zostaje podniesiony przez donośnik magazynka. Występ wchodzi w trapezowe wycięcie lewej ścianki zamka i blokuje zamek w tylnym położeniu. Naciśnięcie ramienia zatrzasku do dołu powoduje zwolnienie i powrót zamka do przedniego skrajnego położenia.
Budowa pistoletu Vis
Zaczep zamkowy jest wykorzystywany podczas rozkładania i składania pistoletu. Blokuje zamek w położeniu rozkładania, umożliwiającym odłączenie zatrzasku zamkowego, Zaczep zawiera oś i skrzydełko, mogące zajmować położenie górne (blokujące) i dolne (wyłączone). Oś zaczepu jest osadzona w otworach ścianek tylnej części szkieletu i zabezpieczona przed wypadaniem zębem, utrzymywanym przez lewą ściankę szkieletu. Na osi zaczepu jest mocowany obrotowo bezpiecznik chwytowy. Skrzydełko zaczepu ma występ, który w górnym położeniu wchodzi w wycięcie krawędzi lewej bocznej ścianki zamka.Zwalniacz kurkowy spełnia funkcję bezpiecznika (dodatkowego) przez przypadkowym wystrzałem. Umożliwia zwolnienie kurka bez spowodowania wystrzału, gdy nabój znajduje się w komorze nabojowej. Zwalniacz jest osadzony obrotowo w gnieździe trzona zamka, poniżej szczerbinki. Ma oś ze sprężyną, dwa ramiona i skrzydełko, przylegające do lewej bocznej ścianki zamka. Pod wpływem sprężyny skrzydełko jest utrzymywane w górnym położeniu, dłuższe ramię znajduje się wewnątrz gniazda trzona zamka, a krótsze - w wycięciu główki iglicy. Aby zabezpieczyć pistolet należy nacisnąć skrzydełko do dołu i obrócić zwalniacz. Wówczas krótsze ramię wsuwa główkę iglicy do przewodu iglicznego (grot iglicy nie wychodzi poza czółko trzona zamka), a dłuższe - wciska główkę przerywacza do położenia dolnego, powodując zwolnienie kurka. Kurek uderza ramieniem w oporę igliczną i pozostaje w położeniu zwolnionym. Po zwolnieniu nacisku, skrzydełko powraca do górnego położenia, a iglica (pod wpływem swojej sprężyny) przesuwa się do tyłu i główką opiera o główkę uderzeniową kurka. W tym położeniu pistolet jest zabezpieczony.
Samonastawny bezpiecznik chwytowy jest głównym bezpiecznikiem przed przypadkowym wystrzałem. Działa na zasadzie blokowania szyny spustowej. Umożliwia oddanie strzału wtedy, gdy chwyt pistoletu zostanie pewnie ujęty. Ujęcie chwytu (w celu oddania strzału) powoduje wciśnięcie bezpiecznika i odblokowanie szyny spustowej. Bezpiecznik stanowi dźwignię jednoramienną, osadzoną obrotowo na osi zaczepu zamkowego. Kształtem jest dopasowany do zarysu tylnej ścianki chwytu. Bezpiecznik ma ramię do blokowania szyny spustowej, krzywkę do, współpracy ze sprężyną spustową, wycięcie na dźwignię kurkową i ogon ograniczający ruch wahadłowy bezpiecznika w gnieździe osady sprężyny kurkowej. W stanie swobodnym bezpiecznik jest odchylony od chwytu (pod działaniem sprężyny spustowej), a jego ramię blokuje szynę spustową w przednim położeniu. Pistolet jest zabezpieczony. Ujęcie chwytu w celu oddania strzału powoduje wciśnięcie bezpiecznika, przesunięcie jego ramienia do góry i odblokowanie szyny spustowej. Pistolet jest odbezpieczony.
Osada sprężyny kurkowej stanowi tylną ściankę chwytu. Jest umieszczona w prowadnicach komory tylnej chwytu i zabezpieczona przed wysuwaniem kołkiem. Ma wewnątrz gniazdo do sprężyny kurkowej z tłoczkiem i kołkiem utrzymującym wstępne napięcie sprężyny, w dolnej części wycięcia do mocowania strzemienia, w górnej - gniazdo do ogona bezpiecznika chwytowego. Przednia ścianka osady służy do blokowania dolnej części sprężyny spustowej na przegrodzie komory tylnej chwytu. W tylnej ściance osady znajduje się wydłużone gniazdo zaczepowe w kształcie jaskółczego ogona, służące do przyłączania futerału - kolby.
ZASADA DZIAŁANIA
Vis wzór 35 jest pistoletem samopowtarzalnym, tzn. pistoletem automatycznym, przystosowanym do prowadzenia wyłącznie ognia pojedynczego. Samopowtarzalność zapewnia mechanizm spustowy, wyposażony w przerywacz, który po każdym strzale rozłącza łańcuch spustowy i łączy go ponownie dopiero po zwolnieniu spustu. Oddanie kolejnego strzału jest więc możliwe po zwolnieniu i ponownym naciśnięciu języka spustowego. Przerywacz spełnia dodatkowo funkcję bezpiecznika przed przedwczesnym wystrzałem. Mechanizm uderzeniowy jest typu kurkowego, z kurkiem odkrytym, napędzanym (za pośrednictwem dźwigni kurkowej) śrubową sprężynę kurkową, umieszczoną w dolnej część chwytu. Automatyka pistoletu działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Do przeładowanie broni wykorzystywana jest energia odrzutu zamka, zaryglowanego z lufą w początkowym okresie odrzutu. Ryglowanie zamka ma na celu opóźnienie jego otwarcia do chwili wylotu pocisku z lufy i spadku ciśnienia w komorze nabojowej. Pistolet wyposażono w zespół ryglowy w postaci dwóch rygli pierścieniowych, umieszczonych w tylnej części lufy, i pierścieniowych opór ryglowych, usytuowanych w zamku. Ryglowanie i odryglowanie odbywa się w wyniku wahadłowego ruchu tylnej części lufy w płaszczyźnie pionowej względem zamka, przemieszczającego się w prowadnicach szkieletu. Ruch ten zachodzi na skutek współdziałania ogona lufy (spełniającego rolę krzywki) i gniazda ryglowego szkieletu.
PODSTAWOWE DANE
Amunicja: 9mm x 19mm Parabellum
Długość broni: 200mm
Lufy: 120mm
Wysokośc:140mm
Szerokość: 33mm
Masa broni bez magazynka: 950g
Masa broni z magazynkiem bez amunicji: 1023g
Masa broni z amunicją i magazynkiem: 1123g
Masa magazynka: (z amunicją) 263g
Masa pocisku: 7,5g
Masa naboju: 11,7g
Masa pojemność magazynka: 8 naboi
Donośność: 50m
Prędkość początkowa pocisku: 354m/s
Szybkostrzelność: 10 stzr/min.
Energia początkowa pocisku: 446 J
Przebijalność
deska sosnowa 120mm z odległości 15m
deska sosnowa 100mm z odległości 50m
Liczba bruzd: 6
Skok bruzd: 250 mm"
Moze mnie ktos oswiecic?
i porownam rownierz z danymi z innych publikacji.
