Szybkie pytania szybkie odpowiedzi

[bike]

Karabinek kal. 9 x 19 to nowa moda i standardowa amunicja może się średnio w niej sprawdzac, bo naboje dostępne w handlu nie były projektowane pod tak długą lufę.
Większość amunicji broni strzeleckiej elaboruję się:

Prochem neutralnym tj. takim gdzie przyrost objętości gazów powybuchowych jest stały w czasie spalania (proch płytkowy) lub proch o innym kształcie z jakimiś modyfikatorami spalania (inhibitowanymi lub flegmatyzowanymi).

Prochem degresywnym czyli takim gdzie przyrost objętości gazów maleje wraz z czasem spalania (prochy o ziarnach w kształcie walców, prętów, lub kulek.

Do broni o małym ładunku i długiej lufie najodpowiedniejszy byłby chyba proch progresywny, czyli taki gdzie przyrost objętości gazów prochowych wzrasta wraz z czasem spalania. Taki charakter mają prochy o ziarnie w kształcie rurek lub walców z wieloma otworami przelotowymi ( lub z flegmatyzacją zewnętrznej części warstwy palnej - inhibitacja wybranych powierzchni).

[ss100]

Do broni o małym ładunku i długiej lufie najodpowiedniejszy byłby chyba proch progresywny, czyli taki gdzie przyrost objętości gazów prochowych wzrasta wraz z czasem spalania. Taki charakter mają prochy o ziarnie w kształcie rurek lub walców z wieloma otworami przelotowymi ( lub z flegmatyzacją zewnętrznej części warstwy palnej - inhibitacja wybranych powierzchni).

Niby tak ,ale walce z jednym a co dopiero z wieloma otworami to dopiero ( aczkolwiek nie na 100%) w artylerii dopiero idą, więc patrząc na skale i wielkość amunicji należy przyjąc że w pistoletach ( a raczej amunicji pistoletowej )warunki nie sprzyjają optymalnemu spalaniu prochu tym bardziej że współczesne prochy są bardziej stabilne i trwałe (pod względem flegmatyzacji) od dawniej stosowanych np do pm. Kulkowy proch w karabinie ma jednak więcej czasu i ciśnienia na spalenie niż proch w lufie pistoletu.

[maziek]

Luger robił karabinki z lufą 300 mm (chyba oryginalnie w kalibrze 7,65, ale dostępne są też 9 mm). Mam książkę Waltera "Luger book" i tam jest niewiele o tych karabinkach, ale jest wzmianka, że należało do nich stosować specjalne naboje ok 15% silniejsze. Z tym, że to może bardziej ze względu na krótki odrzut, lufa była dużo cięższa i potrzebna była dodatkowa sprężyna w łożu. Podobne karabinki robił Mauser na bazie C-96, też z lufą 300 mm. 7,65 czy 63 to nie 9 ale może te 300 mm to rozsądna długość lufy po prostu.

[bike]

Do broni o małym ładunku i długiej lufie najodpowiedniejszy byłby chyba proch progresywny, czyli taki gdzie przyrost objętości gazów prochowych wzrasta wraz z czasem spalania. Taki charakter mają prochy o ziarnie w kształcie rurek lub walców z wieloma otworami przelotowymi ( lub z flegmatyzacją zewnętrznej części warstwy palnej - inhibitacja wybranych powierzchni).

Niby tak ,ale walce z jednym a co dopiero z wieloma otworami to dopiero ( aczkolwiek nie na 100%) w artylerii dopiero idą, więc patrząc na skale i wielkość amunicji należy przyjąc że w pistoletach ( a raczej amunicji pistoletowej )warunki nie sprzyjają optymalnemu spalaniu prochu tym bardziej że współczesne prochy są bardziej stabilne i trwałe (pod względem flegmatyzacji) od dawniej stosowanych np do pm. Kulkowy proch w karabinie ma jednak więcej czasu i ciśnienia na spalenie niż proch w lufie pistoletu.

Wg. danych firmy Vihtavuori jej popularne prochy (taki np. N310, N320) mają właśnie ziarna rurowe. (podobno wszystkie prochy Vihtavuori o tym kształcie ziarn są rurowe). Na pierwszy rzut oka może to być niewidoczne przy prochach drobnych, bo proch wytwarza się podobnie jak makaron i obcinając ciastowatą rurkę o średnicy zewnętrznej 0,8 mm łatwo zasklepić kanał i staje się on niewidoczny. Jednak w chwili zapłonu i odkrycia kanału, odpowiednio modyfikuje on charakter spalania. Prochy płytkowe też są perforowane.
Myślę, że jeśli moda na karabinki 9 x 19 się przyjmie to i amunicja parabellum będzie ewoluowała na odmiany pistoletowe i karabinkowe podobnie jak w .22lr
Co do tych pozostałości ziaren po wystrzale, to trzeba dodać , że nie zawsze musi być to niespalony proch. Czasem są to ziarna prochu, który spalił się w tak niekorzystnych warunkach, że produkty po jego spaleniu zachowały kształt ziarna. By to zweryfikować trzeba zebrać próbkę takich „niedopałków” i spróbować je podpalić.
Jakoś tak mało jest w obiegu opracowań dotyczących prochów. Poniżej podstawowe dane ze stron angielskojęzycznych.
http://bulletin.accurateshooter.com/201 ... s-powders/
http://bulletin.accurateshooter.com/201 ... in-shapes/
http://www.gunsandammo.com/editorial/th ... ink/330463

[maziek]

A tak nawiasem - ile to jest w mm "duży rozrzut pionowy na 25 m"?

[asasello]

Czy tylko jeden bezrobotny na całe forum odżałuje na parę złotych na pare egzemplarzy prasy fachowej ?
Brak mi sensownej metodologi ale powiedzmy kilkanaście kalibrów w pionie przy jakichś 4 kalibrach w poziomie (+ dwa odskoki).
Przejdzie ten pocisk 9mm przez tłumik płomienia na 7,62mm?

[maziek]

Nie narzykaj, to się nazywa redystrybucja bogactwa.

To wychodzą kolosalne wartości. Interpretując tak, że rozrzut "sam z siebie" wynosi 4 kalibry, czyli w pionie po odjęciu tego rozrzut z domniemanej różnicy prędkości wynosi ~10 kalibrów czyli 9 cm. To mi wychodzi potrzebna do takiego rozrzutu zmiana prędkości aż 186 m/s.

[AKMSN]

Takie pytanie terminologiczne- pomijając wyciągi sztywne, z tego co kojarzę dwa najbardziej popularne typy wyciągów to rozwiązanie gdzie wyciąg sam w sobie jest sprężystym metalowym elementem oraz rozwiązanie gdzie wyciąg obraca się na kołku, będąc jednocześnie podpartym sprężyną (na przykład płaską). Jakie jednak terminy stosować wobec tych dwóch ostatnich typów? Spotkałem się z terminem "wyciąg sprężysty" i "wyciąg sprężynujący"- ale który jest który?

Dodam że zajrzałem do "Broni i Amunicji LWP", no i tam wyciąg który sam w sobie jest elastyczny to "wyciąg sprężynujący", a wyciąg z oddzielną sprężyną to "wyciąg ze sprężyną płytkową/śrubową" (w zależności od typu sprężyny).

[waliza]

https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/cfab429a04a8a619

[AKMSN]

Niezłe. Z jakiej to książki? Jakiś skrypt akademicki?

[waliza]

Skrypt z polibudy swietokrzyskiej z 1991. Nakład całe 170 egzemplarzy ale na UMK mieli jeden.

[bike]

Waliza a masz może coś więcej Bogusława Białczaka, Mariana Tomankiewicza, Eugeniusza Bórskiego, albo Józefa Brodackiego w wersji do podzielenia się.
Robiłem kiedyś foto kopie skryptów w/w autorów, ale to było w czasach kiedy aparaty cyfrowe miały rozdz. VGA 640x480 i nie miały autofokusa. Tak więc ..uja widać i nie sposób tego czytać.

[waliza]

Mam ale często kawałki, które mnie interesowały. Brodackiego amunicja małokalibrowa, chyba cała. Technologia luf Kwaśniaka i jakieś tam jeszcze inne na dysku sie walają. Aparat cyfrowy? Paaanie jak ja to robiłem to cyfrak kosztował tyle co 2 PGR-y. Ja ze skanerem siedziałem (pożyczonym !) po 8 godzin na książkę . Cyfrakiem robiłem dużo później.

[bike]

We wcześniejszym wpisie chodziło mi oczywiście o Eugeniusza Górskiego.
No to współczuję Ci tej pracy na skanerze, tym bardziej że pamiętam szybkość działania tamtych skanerów.
Waliza gdyby tak kiedyś, grzebiąc w kompie, rzuciło Ci się coś z tego w oczy to byłbym wdzięczny i zobowiązany.

[AKMSN]

Waliza, czy ten Twój skrypt to nie są przypadkiem "Podstawy budowy broni lufowej" Białczaka?